26 มิ.ย. 2559 เมื่ออาทิตย์ดับ คนก็ดับ
วันนี้ผมจะเขียนเรื่องราวสมัยที่พบปะเพื่อนที่เป็นหมดดูด้วยกัน เจอกันทีไรก็มีความรู้ใหม่ๆเพิ่มขึ้นมา ดังนักปราชท่านพูดว่า อ่านตำราพิชัยสงคราม 10 เล่ม ไม่เท่ากับได้คุยกับแม่ทัพที่ผ่านศึกมาแล้ว แค่วันเดียว ผมมีซือเฮียคนหนึ่ง ชื่อคุณอนันต์ คนนี้เก่งหลายอย่าง เป็นทั้งครูสอนภาษาจีน เป็นทั้งนักดนตรีเปียโน ไวโอลินได้หมด ที่กรุงเทพฯเคยเล่นอยู่ที่ คลับสีดา ตรงราชดำเนิน บางทีเบื่อกรุงเทพฯ ไปโน่นที่เชียงใหม่ แกมีอาเตี่ยที่เป็นซินแซดูชะตาคน ตอนเด็กๆแกเล่าว่า เวลาเห็นคนล้มลง เตี่ยจะรีบเรียกให้แกไปช่วยผยุงขึ้น แล้วให้ไปดูที่เส้นชีวิตตรงนั้นตรงนี้ว่ามีเครื่องหมายอะไร!!? นั่นเรียกว่าสอนกันสดๆเลย เอ็งแต่งกับนังนี่เองต้องฉิบหายแน่!!? มีเรื่องที่ขำมากๆ คือตอนหนุ่มๆเขาพาแฟนเขามาบ้านให้พ่อดู เตี่ยแกดูแล้วก็โวยวายถามว่า นี่เองจะเอาคนนี้เป็นเมียรึ!? ครับเตี่ย เองไปหาใหม่เถอะ !? ทำไมละเตี่ย ถ้าเองเอาคนนี้เป็นเมีย มันจะพามึงฉิบหายหมด!? เรียกว่าเองเจ๊งแน่ !? แล้วจะทำไง มันรักกันแล้วนะ ถ้าเองจะเอาจริง เอ็งห้ามจดทะเบียนดัวยกันเด็ดขาด เข้าใจไหม ไอ้ดื้อ แล้วสุดท้ายเมื่ออยู่ด้วยกันแล้ว มีลูกด้วยกันแล้ว ตอนหลังเมียเจ้ากรรมมันก็ไปเล่นการพนันจนเจ๊ง เจ๊งแล้วเจ๊งอีก จนเจ้าหนี้ตามมาที่บ้านเพื่อจะยึดของ จะยึดเปียโนคู่ชีพด้วย แต่ที่น่าอัศจรรย์ที่สุดคือ ตอนที่เขาดูหมอ เมื่อติดขัดเรื่องใดแล้ว คืนนั้นเขาจะจุดธูปบอกเตี่ยของเขา ว่าเรื่องแบบนี้ๆ ปัญหาอย่างนี้ๆ [...]